Naar Gambia
Vroeg eruit, want we gaan om 5:00 uur onze auto inleveren bij de valetparking medewerker. We bellen de valet service 30 minuten van tevoren om te laten weten dat we eraan komen. Heerlijk want je rijdt naar Schiphol vertrekhal, geeft daar je auto af, en checkt in. Binnen 10 minuten inspecteren ze auto, vullen we het formulier in, en staan we met onze koffers in de vertrekhal.
Op ons ticket staat "zone twee". Die hadden we gisteren al uitgeprint. Wat zone twee betekend weten we niet. Het is in ieder geval niet vertrekhal twee, want we moeten bij drie zijn volgens de informatie borden.
Op Schiphol is het deze vroege ochtend niet heel druk. 20 minuutjes in de rij voor de koffers en even zo bij de douane. We hebben een licht ontbijt bij Jamie Oliver en kuieren dan langzaam naar de gate.
Ons vliegtuig heeft 20 minuten vertraging en terwijl we bij de gate staan te wachten zien we onze koffers in het vliegtuig glijden.
In het vliegtuig kan je de Corendon intranetwebsite openen op je smartphone of tablet. Deze laat de vliegtuigpositie, menukaart en Corendon info zien. Ook staan er wat spelletjes op en een filmsectie met een paar kinderfilms.
We bestellen onderweg wat te eten: koek, een broodje kip en broodje kroket. Na ruim 6 uur vliegen, landen we in een Gambia.
Na een uurtje vliegen we over Frankrijk en komt de zon op. De oranje zonnestralen strijken over de koppen van de wolken.
Op Banjul International gaat het er voornamelijk toch heel "National" aan toe: Met een bus van het vliegtuig naar de ontvangsthal. We betalen het eerste deel van de luchthavenbelasting - Airport Security Levy (ASL). Het is 1000 Dalasi maar bij aankomst hebben niet veel vakantiegangers die op zak. In Nederland zijn dalasi in contanten namelijk niet te krijgen, of echt te duur . Vrijwel iedereen betaald dus in Euro € 20,- of VS $ 20,- per persoon bij aankomst. Bij vertrek zullen we weer dit bedrag moeten betalen en maken wij onze gewisselde dalasi hier op.
Bij de douane maken ze een foto van je en nemen een afdruk van je vingers. De douanebeambte vraagt naar mijn beroep. Omdat mijn oren door de vlucht nog niet zijn gepopt, geeft dit een ietwat onhandige en Babylonische verwarring. Pas even later begrijp ik wat ze bedoelt. "aha, i make websites" antwoord ik. Nu is het de inmiddels norse douanebeambte de beurt om er niks van te snappen. Overigens zijn, op deze beambte na, de mensen toch eigenlijk allemaal heel vriendelijk en zeker goedlachs.
Gelukkig liggen onze koffers al op de band en dus kunnen gelijk verder lopen. Ik vraag voor de zekerheid de geld wisselkoersen bij het wisselkantoor aldaar. De koers is 70 Dalasi voor € 1,-. In het hotel zal dit 67 Dalasi zijn.
Met "bus 4" rijden we naar Hotel Coco Beach. Onderweg krijgen wat uitleg over allerlei algemene zaken van de "Republic of The Gambia". We kijken onze ogen uit naar allerlei taferelen aan de kant van de weg. We krijgen de indruk dat de mensen met weinig tevreden zijn. Vaak ook, hebben ze gewoonweg niet veel.